One week before next semester starting...

กลับมาจากแพร่แล้วอ่ะ
รู้สึกว่ากลับไป ทำตัวไม่เกิด productivity เลย
เราเลยรีบกลับมาดีกว่า จะได้มาทำอย่างอื่นแทน
กลับบ้านครั้งนี้ก็ดีนะ ได้ไปหาหลวงพี่อาร์ม
(เหมะ วัณโน = ผู้มีผิวดั่งทอง)พร้อมกับ วิน ปัท และไซน์
แถมยังได้ตักบาตรด้วย (ลืมไปเลยว่าไม่ได้ตักบาตรมานานมากเลย)
ชีวิตประจำวันก็มีกินนอน ดูทีวีตลอด และตอนเย็นไปออกกำลังกาย
รู้สึกว่าอากาศที่แพร่ดีมาก ๆ
แต่เศร้าอยู่เรื่องเดียว ได้นั่งรถทัวร์ 99 ทั้งขาไปและขากลับ
เพราะว่ารถเต็ม งงมาก ๆ ต้องทำใจเรื่องนี้อยู่นาน...

เออ ก่อนกลับบ้านไปดูเรื่อง เพื่อนสนิท มาแล้ว
หนังตลก และดีมาก ๆ เป็นเรื่องที่ผู้ชายคนหนึ่งรับรู้ความรู้สึก
ของการแอบรักใครคนหนึ่ง และการถูกแอบรักเป็นอย่างไร
เรื่องสื่อออกมาได้ตลกมาก แต่ก็มีฉากที่ซึ้งเหมือนกัน
ต้องขอบคุณ นุ้ยมาก ที่ไปดูเป็นเพื่อนเรา....
คิดว่าหนังเรื่องนี้น่าซื้อเก็บไว้มั๊ก ๆ

The third day after Final exam...

วันนี้มามหาลัยสายหน่อย
กะว่าจะไปกินข้าวที่โรงอาหาร(ตึกอเนกประสงค์)
เศร้ามากเลย...ร้านที่ขายอาหารเจไม่ขายแล้ว
สงสัยต้องหาข้าวกินยากแน่เลย
แต่แปลกเหมือนกัน ร้านเก่า ๆ สามร้านเค้าก็เลิกขายกัน
เห็นป้าที่ขายเค้าบอกว่า ที่ธรรมศาสตร์เก็บค่าเช่าแพงมาก
แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าเท่าไหร่ อีกหน่อยต้องมีร้านเก่าออก
อีกแน่ ๆ เลย แต่ไม่รู้เหมือนกัน เห็นได้ข่าวว่ามีนักศึกษา
เค้ากำลังเตรียมประท้วงเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน
คงต้องติดตามการเปลี่ยนแปลงของธรรมศาสตร์ต่อไป

เมื่อวานดูหนังเรื่อง มหาลัยเหมืองแร่ แล้ว
รู้สึกว่าหนังก็พอโอนะ เป็นหนังที่รวบรัดมาก ๆ
ดำเนินเรื่องก็เร็วมาก แต่ความรู้สึกของเราแล้ว
นวนิยายเรื่องนี้ มีข้อคิดมาก ทำให้หนังแค่ชั่วโมงกว่า
ไม่สามารถบรรยายออกมากได้ดีเท่าไหร่
แต่ก็ยังไม่ผิดหวังมาก เพราะภาพสวยดี..

The second'day after final exam..

ขอระบาย...หน่อย
ไม่น่าเชื่อเลยว่า จบเทอม 1
ของการเรียนต่อ ป.โท มาได้
รู้สึกเหมือนว่าจะใช้เวลาอ่านหนังสือ
เท่ากับการอ่านหนังสือในตอนเรียน
ป.ตรี มาเลย
แต่ก็ยังกังวลวิชา Mathimatics อยู่เหมือนกัน
เพราะว่าคะแนนไม่ค่อยดี (เอาเถอะยังไงก็พยายาม
เต็มที่แล้วล่ะ ค่อยสู้วิชาอื่นต่อไปเอา)

คติที่ได้จากเทอมหนึ่ง...คือ
"ต้องรอด"

เย้ คืนนี้จะไปดู VCD เรื่องมหาลัยเหมืองแร่
ต้องสนุกแน่ ๆ ... บาย